Eksmisja z mieszkania

art. 2 ust.1 pkt 4 ustawy o ochronie praw lokatorów , art. 224 kc, art. 675 kc

Ogromne znaczenie ma czy osoba, którą chcemy eksmitować zajmuje lokal w związku z uprzednio zawartą umową i się z niej nie wywiązuje, umowa ta dobiegła końca albo jest to osoba nam bliska jak np. dorosły syn czy była żona. Otóż, gdy np. oddaliśmy w najem nasze mieszkanie a najemca nie płaci czynszu najmu należy najpierw wypowiedzieć umowę i wezwać do opróżnienia i wydania lokalu oraz zapłaty zaległych kwot, a gdy to nie pomoże wystąpić z pozwem o eksmisję i zapłatę, a po uzyskaniu prawomocnego wyroku zwrócić się do komornika o jego realizację (postępowanie egzekucyjne). Gdy natomiast  umowa była zawarta na czas oznaczony i czas ten się skończył występuje konieczność wezwania byłego najemcy do zawarcia kolejnej umowy albo opuszczenia lokalu pod rygorem uznania  pozostawania tej osoby w bezumownym korzystaniu za które należna  będzie oznaczona w wezwaniu kwota tytułem odszkodowania. Gdy były najemca nie zawrze nowej umowy i się nie wyprowadzi, należy wystąpić z pozwem o eksmisję i zapłatę odszkodowania stanowiącego sumę kwot za bezumowne miesiące. Jeżeli osoba, którą chcemy eksmitować jest natomiast naszym synem czy byłą żoną warto uświadomić sobie czy nie występuje ryzyko wystąpienia przez tą osobę przeciwko nam z roszczeniem alimentacyjnym albo czy w wyroku rozwodowym nie było orzeczenia naszej winy lub postanowienia o sposobie korzystania z lokalu na czas po rozwodzie. Syn, córka, matka, ojciec albo była niewinna w rozwodzie żona czy mąż zawsze mogą w wyniku pogorszenia się ich sytuacji życiowej czy bytowej skorzystać z zasad współżycia społecznego i roszczeń alimentacyjnych, które wręcz mogą udaremnić eksmisję albo doprowadzić do niekorzystnych następstw w postaci konieczności łożenia alimentów wobec przekraczającego ich możliwości a wywołanego eksmisją zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w postaci najmu lokalu.