Małżonka, krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo obciąża obowiązek dostarczania środków utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od właściwie uargumentowanych usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego czyli tego, co potrzebuje w związku ze swoim wiekiem, edukacją, stanem zdrowia oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, czyli nie tylko tego co aktualnie posiada i ile zarabia ale i tego co mógłby uzyskać i zarobić przy uwzględnieniu jego wykształcenia i stanu zdrowia oraz wieku. Nasza Kancelaria pomoże Państwu właściwie oszacować możliwości alimentacyjne ewentualnego zobowiązanego oraz koszty i wydatki jakie mogą Państwo wskazywać w postępowaniu o uzyskanie świadczeń.
RODZICE
Na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny nawet wobec dziecka pełnoletniego, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać (studiuje, jest niepełnosprawne, trwale choruje). Nie ma tutaj ściśle określonej granicy wiekowej. Wszystko zależy od konkretnego przypadku.
DZIADKOWIE, RODZEŃSTWO
Zobowiązani w dalszej kolejności dziadkowie i rodzeństwo, są zobligowani do wyłożenia świadczeń alimentacyjnych dopiero wówczas, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
ALIMENTY WSTECZ
Roszczenia alimentacyjne mogą sięgać okresu z czasu przed wniesieniem powództwa, mają charakter regresowy, sąd uwzględniając roszczenie zasądza odpowiednią sumę pieniędzy. Obowiązuje trzyletni okres przedawnienia. W sytuacji, gdy ojcostwo mężczyzny nie będącego mężem matki zostało ustalone, ojciec dziecka, jest obowiązany przyczyniać się do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu, w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom.
Pozew o alimenty wnosi się do sądu rejonowego, a gdy alimenty mają stanowić zabezpieczenie przy rozwodzie do sądu okręgowego. Właściwym jest sąd, w którego okręgu ma miejsce zamieszkania pozwany lub sąd miejsca zamieszkania osoby uprawnionej, czyli dziecka. Wybór sądu należy tu do powoda. Świadczenie alimentacyjne może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo lub okresowo określonej sumy pieniędzy. W sprawach alimentacyjnych wystarczy jedynie uprawdopodobnienie roszczenia.
ZMIANA ALIMENTÓW
Zmiana orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego następuje w każdym czasie, w razie stosownego wykazania zmiany stosunków. Można też uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego wykazując sprzeczność żądania z zasadami współżycia społecznego.
ALIMENTY NA MAŁŻONKA I BYŁEGO MAŁŻONKA
Małżonkowie mają wspólny obowiązek starania się i przyczyniania na rzecz rodziny przez siebie utworzonej. Powstanie obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny między małżonkami zależy od tego, kto pozostaje w niedostatku i ma uzasadnione podstawy do wystąpienia z żądaniem alimentacji usprawiedliwionych potrzeb wobec pogorszenia się swojej sytuacji czy zaniechania pomocy w rodzinie przez drugiego z małżonków. Natomiast, przy rozwodzie i po nim, ten, kto ponosi winę za rozpad pożycia małżeńskiego, na żądanie drugiego z małżonków może zostać obarczony obowiązkiem alimentacji. W przypadku, kiedy żaden z małżonków nie został uznany za wyłącznie winnego rozpadu pożycia małżeńskiego, alimentów może żądać każdy z małżonków z osobna albo od siebie na wzajem. W przypadku, kiedy jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, tylko małżonek niewinny może żądać alimentów od małżonka winnego. Wysokość alimentów, czyli środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego do alimentów małżonka zależy od zakresu niedostatku uprawnionego i możliwości zobowiązanego. Z tym, że, gdy winny jest wyłącznie jeden z małzonków drugi nie musi pozostawać w niedostatku, wystarczy by pogorszyła się jego sytuacja materialna w wyniku rozwodu. Małżonek zobowiązany ma dostarczać środków tylko na niezbędne potrzeby, zatem nie oznacza to, że małżonkowie mają żyć na takiej samej stopie życiowej jak przed rozwodem.